jueves, 1 de marzo de 2012

IDAZLAN MOTZA:ODOLA EMATEA


Txikitatik betidanik odola ematea burlan izan dut, baina denbora pasa ahala, gero eta beldar gehiago hartu diot ziringaren orratzari. Hala ere, beldurran izan arren, utziko balidate, ahaleginduko nintzateke. Badirudi, tatuajeak edo piercing-ak izanda ezinezkoa del aeta hori da nire kasua hain zuzen ere.

Ildo horretatik, ni, odola ematearen beharraren jakinaren gainean nago eta jendeak, aldiz, edo ez du informazio gehiego edo beste alde batera begiratzen du. Hainbatek uste dute odola ospitaletan berez dagoela edozein botika bezala eta hori, oso pentsamendu okerra da. Ospitaleen odol premia %2-·%3  bitartean hazten baita urtetik urtera.

Horregatik, alde batetik kanpaina eta lelo gehiago egin beharko zirela iruditzen zait eta beste alde batetik, pertsona bakoitzak, ganoraz jardín behar duela pentsatzen dut. Enpatia pixkat batizatea funtsezkoa da. Izan ere, ez gara konturatzen gerta daitekeen larrialdiaz. Egunen batean, odola bukatuko da ez badugu jokabide zuzena eta eskuzabala izaten.

No hay comentarios:

Publicar un comentario