LOTERIA TOKATU ZAIGU!!

Kaixo Patxi:

Ez dakit oso ondo zer esan. Zure ezkutitza jaso nuenenan, denetik pasa zitzaidan burutik, bai alaitasuna bai goibeltasuna eta oraindik dardarka nago lerro hauek idazterakoan. Ziur aski ez nauzula ulertuko, are gehiago, inork ez nau ulertuko, baina hain ondo nago hemen, bizi ginen anabasatik urrun, non ez dakidan zer egin hainbeste dirutzarekin.(54)

 Maria eta biok itzulinguruka ibili gara beti eta asko kostatu zaigu gure lekua aurkitzea. Nahiz eta zuengatik hainbeste kilometroetara egon eta zuen falta askotan somatu, Afrikako herri honetan zoriontsuak gara. Hala ere, erabakia hartu genuenean lan ezarengatik izan zen, beraz muturreko pentsamenduekin aurkitzen naiz.

Beraz, alde onak eta txarrak aztertu ondoren, erabaki bat hartu dut. Mariari esaten badiot, ametsetan hasiko da luxusko oporrekin, arropa garestiarekin, luxusko bizitza batekin …eta hain ondo gaudenez, 3 milioi, aurrekuntzak egiteko Afrikan emango ditut eta beste milicia kontuan gordeko dut.

Zin egin ez duzula ezta txintik ere esango lagun.

Besarkada bat Mattin.

TXOSTENA

Aurreko hilabetean izandako elkarrizketaren arabera, hurrengo lerroetan duzu nire esperientziatik abiatuta gaiari buruz dudan ikuspuntua. Dakizunez, mundu osoan ibilia naiz, baina txosten hau egiteko, Londreseko egoitza hartu dut eredutzat.

1. EGOITZA: neurri askoetako etxeak ikusi ditut, baina nik Londresekoa bezala 3 solairutan banatuko nuke eta 200 pertsonentzat aproposa iruditzen zait.

Lehenengo solairuan: harrera, jangela, ordenagailu gela, liburutegi bat, telebista gela eta joku gela.

Bigarrengo solairuan: antzerki bat eta ikasteko gela guztiak.

Hirugarren solairuan: logelak (2, 3 eta 4ko logelak) eta komunak.

2. ANTOLAKETA: udan ezik, kurtsoak hilabete batekoak izan beharko lirateke eta 3 prezioetan banatuko nuke: klaseak + pentsio osoa, klaseak + bazkaria eta klaseak bakarrik.

3. JARDUERAK: aukera erakargarriak ematea beharrezkoa iruditzen zait. Astean zehar: tertuliak, mintzalaguna, eskulanak, filmak, bertsoak …Gainera hilabetean behin txango bat antolatu beharko zenukete. Oso interesgarria izango litzateke lotura izatea adibidez Euskal Herriko ohitureekin. Hala nola azokak, ogia egitea, albarka tallera edo mendi martxa.

4. ORDUTEGIA: goizean: 9:00tik 13:30ra.

  Arratsaldean: 16:00tik 18:30ra.

 

5. ARDURADUNAK: klaseak 3 irakasleekin osatuta eta bakoitzak tutore batekin.

Hemen 5 puntu garatu ditut eta hurrengo txostenean beste 5 puntu aurkituko dituzu, proiektuarekin aurrera jarrai ezazun.

Mari Arocena.

BENO TALDEA!!!!!!ASKO GUSTATU ZAIT 3 HILABETE HAUEK ZUEKIN PASA IZATEA, ASKO IKASI DUT BAKOITZARENGATIK ETA EZ DUT INOIZ AHAZTUKO ESPERIENTZIA HAU....
BERAZ INDARRA BIDALTZEN DIZUET, JARRAITU EUSKERA IKASTEN ETA GERO ERABILI ZURE EGUNEROKO BIZITZAN.
EUTSI GOIARIIIIII!
MUSUU HANDI BAT!!

IDAZLAN MOTZA:ODOLA EMATEA

Txikitatik betidanik odola ematea burlan izan dut, baina denbora pasa ahala, gero eta beldar gehiago hartu diot ziringaren orratzari. Hala ere, beldurran izan arren, utziko balidate, ahaleginduko nintzateke. Badirudi, tatuajeak edo piercing-ak izanda ezinezkoa del aeta hori da nire kasua hain zuzen ere.

Ildo horretatik, ni, odola ematearen beharraren jakinaren gainean nago eta jendeak, aldiz, edo ez du informazio gehiego edo beste alde batera begiratzen du. Hainbatek uste dute odola ospitaletan berez dagoela edozein botika bezala eta hori, oso pentsamendu okerra da. Ospitaleen odol premia %2-·%3  bitartean hazten baita urtetik urtera.

Horregatik, alde batetik kanpaina eta lelo gehiago egin beharko zirela iruditzen zait eta beste alde batetik, pertsona bakoitzak, ganoraz jardín behar duela pentsatzen dut. Enpatia pixkat batizatea funtsezkoa da. Izan ere, ez gara konturatzen gerta daitekeen larrialdiaz. Egunen batean, odola bukatuko da ez badugu jokabide zuzena eta eskuzabala izaten.